21 Ocak 2009 Çarşamba

kış mevsiminde ikarus

ikarus sevdamı kimse anlamadı benim sevgili 10'luk ego okuyucuları .
ben o yepisyeni
99 ve sonrası model otobuslerden
hic mi hic zevk alamadım .
insanlar ikarusları hep küçümsedi ,

onlara tehlikeli ve vahşi bi varlıkmışcasına yaklaştılar..





halbulki o yavrularını korumaya calısan bi anne kopekten baskası degildi..
kopek falan dgeil ikarus salladım onu .
ama ikarus benim kampusten medeniyete giderkenki yaşadığım adrenalindir.
insanlar rolırkoğstırlara binlerece dolar(oha) harcarken ,
benim tek ihtiyacım ego'm , 230 numaralı ikarus'um ve karla kaplı ankara yollarıydı..

size bi anımı anlatasım geldi sayın 10'luk ego sempatizanları,
yıl 2008 ,
aylardan ocak..
kızılaydan cepa'ya gidicem ,
bekliyorum ikarusum gelsin..
gelmedi..gelemedi.
biniverdim bi man otobuse ,
onun o kendini beğenmişcesine ,
forforlu yeşil yanan ışıklı numarası
ve gittiği yönü yazan o tepesindeki ışıklı şey hala gozumun onunde..

duraktaydım..
beklemeye tahammülüm kalmamıştı..
içi tıklık tıkış otobuse binivermiştim camlarındaki buharı gordugum halde ,
cunku biliyordum ki
otobus camındaki buhar
titanikdeki arabada sevişme sahnesindeki gibi erotik bir mesaj vermiyordu ..
içerdeki karbondiyoksit miktarını resmediyordu sadece .
ama olan olmustu ve binmiştim.

sadece 10 dakika gecirdiğim o zengin piçi man otobuste ,
boguldum .
nefessiz kaldım.
kahküllerim alnıma yapıştı .
lanet ettim bindiğime !

ikarus sevdamı yine anladım ,
hak verdim kendime .
ikarusa binseydim boyle olmayacaktı ,
ikarusun kapı pencere ve bilimum başka yerlerindeki deliklerinden giren temizhava ,
içerdeki hava sirkülasyonunu sağlayıp ,
bizi gitmemiz gereken yere saglıklı bi şekilde goturucekti.
saçlarımız da sönmeyecek ,
ayılıp bayılmayacaktık.

iyiki varsın ikarus!

7 kişi körükte duruyor:

norveclibalikcilarintercihi

ihtiyacımız oldugunda o hep ordaydı...

berraque

sadece ihtiyacımız oldugunda mı ?

Adsız

modern toplumun üniversiteli gençlerinin tarih öncesi otobüslerdeki yolculukları enteresan yazın türlerinin ve buna mukabil enteresan bir yazar kitlesinin doğuşunu hızlandıracaktır. 230 numaralı, kırmızı renkli, dışı seni içi beni yakan gürültüsüyle ne zaman bir beytepe ikarusu görseniz bilinki içinde insanlarla dirsek dirseğe, omuz omuza,kucak kucağa, olmaktan bucak bucak kaçan diğerlerinin aksine "Hocam gel benim kucak boş"çuluk akımının birebir yaratıcıları bulunmaktadır. sonraki hayatlarında kelimenin tam anlamı ile ikaruszede olarak gerek az işitmeye başlayan kulaklarıyla birlikte gelen hard-core dışında müzik dinleyememe sendromunu gerekse ikarusun o muazzam gürültüsünü delip ön koltuktakine seslenememiş olmanın verdiği bastırılmışlıklarını edebiyat, sinema, tiyatro hatta pandomim gibi çeşitli alanlarda açığa vuracak bir neslin korkarım ki korkulacak pek çok yanları bulunmakta. Ani frenlerde birilerinin üzerine yıkılmanın ve sonra bütün yol orada kalmanın utanılacak bir yanı olmadığını, "istersen sen de tut", "Bana da basar mısın?" gibi soruların bariz bir şekilde her türlü imadan ve art niyetten uzak olduğunu; bilimum platformda on kaplan gücünde savunabilecek, kimlik kontrol mekanizmalarının fertleriyle dalaşmanın bilediği öz güvenin yerli yersiz her mekanizmaya karşı kullanılmaya başlamasıyla bir anda bütün otoritelerin hedefi haline gelecek on binleri taşıyan kırmızı Beytepe ikaruslarına iyi bak Türkiye..

inatçı hardal

kızılaydan gidicektim,
çankaya istikametine
baktım baktım 408 geldi,
kırmızı bir ikarustu o,
cinnah yokuşunu saatte 20kmyle alan kırmızı ikarus,
sesi mp3teki şarkıları dinletmez,
soğuk havada atakule semalarında donakalır,
su kaynatır
yine de hiç vazgeçemem kırmızı ikarustan ben!

berraque

adsız ..
sana baba diyebilir miyim ?
duygularım bir sel gibi akıcak yoksa.

Adsız

bırak aksın o duygular berraque kalmasın içinde (:

berraque

saldım gitti

  © Blogger template 'Minimalist F' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP